Spelen voor niemand valt Waddinxveense clubs zwaar: ‘Mistroostig’

VOETBAL
Waddinxveen – Het eerste speelweekeinde zonder publiek viel niet mee voor ASW en Be Fair. ASW-voorzitter Gé Smakman had er ‘maar één woord voor’: mistroostig. “Maar het voetballen zelf maakt het de moeite waard.”

Door Erik van Leeuwen

Sportpark ’t Suyt, de thuishaven van Be Fair, is deze zaterdag omgetoverd tot een onneembare vesting. De hekken zitten potdicht, de poorten gesloten. Er is één piepkleine ingang, die nauwlettend wordt beveiligd door verenigingsvrijwilligers. Alleen met de juiste toegangscode – spelers, scheidsrechters en begeleiders moeten zich via PIM registreren – kom je erin.

Op het complex is het stil. Er wordt gevoetbald op drie van de vier velden. Er is alleen geluid van spelers. Op het hoofdveld speelt de JO15-1 van Be Fair, mét zwarte shirts, tegen Jodan Boys JO15-2 uit Gouda.

De Goudse trainer verliest zich even in zijn emotie van de wedstrijd. Als Be Fair een hoekschop krijgt, schreeuwt hij dat Daniël bij de tweede paal moet gaan staan. Dat is immers zo afgesproken tijdens de training. In de schaduw van de lege tribune, waar een enkele ouder die als ‘chauffeur’ wel een plaatsje mag zoeken, maakt zijn stemverheffing nog meer indruk. Dat heeft hij zelf ook gemerkt. “Volgens mij heeft Daniël me wel gehoord.”

Ook bij ASW hebben ze een streng toegangsbeleid. Er komt geen muisje, dat er niet in mag, in. Net als bij Be Fair zijn de kleedlokalen alleen beschikbaar om in om te kleden. “We geven iedereen graag de gelegenheid om onder de douche te springen, maar het gaat nu om de veiligheid”, zegt voorzitter Gé Smakman. Hij ontvangt veel begrip. “Mensen begrijpen heel goed waarom we het doen.”

Verschil
Hij ergert zich wel aan de clubs die besloten hebben om de JO7 geen thuiswedstrijden te laten spelen omdat dat lastig zou zijn. “Die spelen alleen maar uit. Welke clubs? Nee, ik noem geen namen.”

Smakman is voorstander van dezelfde maatregelen bij voetbalclubs. “Nu zijn er grote verschillen in de protocollen. Dat is naar mijn mening niet goed. De KNVB zou meer de regie moeten pakken.”

Net zoals veel andere clubbestuurders maakt hij zich zorgen over de inkomsten. De kantine is immers gesloten. “Barinkomsten, nul-komma-nul”, maakt hij nog eens duidelijk. “Terwijl we een geweldige maand achter de rug hebben. In september draaiden we een topomzet.”

Hij gaat de komende periode met angst en beven tegemoet. “Dit moet niet te lang gaan duren.” Met de sluiting van de kantine verdwenen niet alleen de barinkomsten, maar ASW loopt ook huurpenningen van allerlei organisaties en instanties mis die normaal gesproken doordeweeks gebruik maken van de kantineruimte. “Het is een grote financiële strop.”

‘De KNVB zou meer de regie moeten pakken’

Smakman is wel van mening dat het goed is dat er wel getraind en gevoetbald kan worden. “De leden betalen contributie en dat is hiermee gerechtvaardigd. Ik begrijp de clubs die roepen om het tijdelijk stilleggen van de competitie, maar wat dan? Nu bied je leden nog vertier.”

Troosteloos
Leuk is anders, merkt trainer Bert de Best van Be Fair op, als hij het complex van FC VVC in Nieuw-Vennep betreedt. “Het was akelig stil. Het is: veld op, spelen en weer weg. Napraten is er niet bij. Dat vergt een andere instelling van de spelers en de staf.”

De Best spreekt van een troosteloze ambiance. “En zaterdag regende het nog ook. Daardoor voelde het nóg beroerder.”