Verslavingscoach: ‘Januari kan een valkuil zijn voor mensen met goede voornemens’

De kop is eraf, het nieuwe jaar is begonnen. Helaas mogen de sportscholen nog niet open, maar goede voornemens als meer bewegen, kunnen ook in je eentje en in de buitenlucht. Lastiger wordt het bij goede voornemens als stoppen met overmatig gebruik van tabak of alcohol. Volgens ervaringsdeskundige en verslavingscoach William Donker (51) uit Waddinxveen werkt dat alleen als je het niet alleen hoeft te doen. “Heel veel mensen doen meerdere pogingen om te stoppen met hun gebruik, maar je brein neemt je zo snel weer in de maling. Daar heb je echt hulp bij nodig.”

Nicole Lamers

Hij weet waar hij over praat. Donker was als kleine jongen al behept met, zoals hij het zelf noemt, de ziekte verslaving. Al op jonge leeftijd was hij op zoek naar kicks, spanning en zocht hij de grenzen op. “Ik was een jaar of zeven toen ik stiekem achter het gordijn bij ons thuis sigaretjes stond te roken. Die stonden in die tijd nog gewoon voor het grijpen, in een glaasje op tafel.” 

Toen hij acht was, verongelukte zijn vader. Het heeft ertoe geleid dat hij van niemand meer iets aannam en nog meer zijn heil ging zoeken in spannende dingen zoals fikkie stoken en meer roken.

Op zijn twaalfde verhuisde hij van Overijssel naar het westen van Nederland en begon met drinken. Met zijn stiefvader boterde het niet en dus vertrok Donker op zijn vijftiende uit huis en kwam terecht bij een pleeggezin. Op school bakte hij er niet zoveel van en hij zat in die tijd regelmatig in de kroeg. “Ik was vooral op de vlucht. Ik vluchtte voor mezelf, ik vluchtte voor conflicten; ik ging eigenlijk alles uit de weg.”

Later ontdekte Donker de houseparty’s en van de pillen ging hij over op speed, lsd en cocaïne. “Alles moest in die tijd voor mij alleen maar leuk zijn, anders gaf ik er al snel de brui aan. Dat was met relaties niet anders.”

Kind
Hij was 23 jaar toen hij een zoon kreeg. Naar eigen zeggen had het jonge gezin erg te lijden onder de verslaving van Donker. “Zelf zag ik dat toen niet.” Op zijn 24ste vertrok hij en ging op zichzelf wonen, een zoon met taaislijmziekte achterlatend. “Mijn gebruik explodeerde toen helemaal. Ik verscheen niet meer op mijn werk en het werd van kwaad tot erger.”

Hij was een jaar of 27 toen hij geen uitweg meer zag en het liefst dood wilde. De gedachte dat zijn zoon nog een vader had terwijl hij wist hoe het was om zonder vader op te groeien, heeft hem ervan weerhouden om suïcide te plegen. Uiteindelijk belandde hij in een crisiscentrum en ging aan de slag met ontgiften en behandeling.

‘Ik was een jaar of zeven toen ik stiekem achter het gordijn
bij ons thuis sigaretjes stond te roken’

Na 13,5 maand intern te zijn behandeld, ging hij begeleid wonen. Hij kwam er echter al snel achter dat hij weinig bijdroeg aan zijn eigen herstel en moeite had met het maken van contact met mensen. Hierop besloot hij terug te keren naar de therapeutische gemeenschap waar hij ruim 13 maanden was geweest, maar wilde er nu aan de slag als vrijwilliger. 

Uiteindelijk maakte hij de overstap naar de verslavingszorg, volgde diverse trainingen en opleidingen en ging zelf in de weer als hulpverlener. Eerst met veelplegers, later met jeugdigen en in klinieken. Nu is hij voor zichzelf begonnen.

“Dat wilde ik al een paar jaar: voor mezelf beginnen. Tegenwoordig duren behandelingen heel kort, maar juist de nazorg is van groot belang. Dat duurt veel langer dan vaak wordt ingeschat. Ik ben ook zeker 26 maanden bezig geweest en toen nog had ik de wijsheid niet in pacht.”

“Ik wil dus juist die verlengde zorg bieden en ik denk dat dit makkelijker is bij iemand die weet waar je vandaan komt als verslaafde. Ik denk ook dat bij mij de drempel veel lager is. Ik doe niet aan intakegesprekken en ik trek niet meteen aan de bel bij je verzekering. Toegeven dat je verslaafd bent, is voor veel mensen echt heel moeilijk. Het overkomt ook advocaten of artsen. Je wilt dat liever niet in je medisch dossier hebben staan.”

Omgeving
Donker denkt dat corona voor nog meer verslaafden heeft gezorgd. “We zitten met z’n allen maar de hele tijd binnen. En naasten zien hun partners steeds meer afglijden. Ook zij kunnen aan de bel trekken of hulp krijgen. Het is vaak niet makkelijk voor de omgeving van iemand die overmatig gebruikt.”

Donker waarschuwt juist voor het begin van het nieuwe jaar. “Mensen die bijvoorbeeld overmatig drinken en zich juist met de kerstdagen en oud en nieuw hebben ingehouden, gaan zichzelf in januari daarvoor belonen. ‘Zie je wel dat ik sterk genoeg ben om de drank te laten staan, als het moet’. Een bekende valkuil...”

Zelf is hij blij dat hij inmiddels 24,5 jaar ‘clean’ is. “Ik kan weer verbinding maken met mensen, maar dat is bepaald niet vanzelf gegaan. Het is struikelen en weer opstaan.”

Meer info: www.athomeverslavingscoach.nl.