De Gouwe bouwt af 'op een leuk niveau'

WATERPOLO
Waddinxveen – Haar kinderen weten: speel geen spelletje met mama, want je krijgt niets cadeau. Zo is het ook nog steeds in het water. Mirjam Pet, in 2000 speler van Oranje op de Spelen van Sydney, wil elke wedstrijd winnen. "Dat is niet leeftijdsgebonden."

Pet, meisjesnaam Overdam, heeft bij dames 1 van De Gouwe haar lotgenoten gevonden. Vrouwen op leeftijd, die in het verleden meer dan een verdienstelijk balletje op topniveau gooiden, en die nu puur voor het plezier wedstrijden spelen. Maar dat doen Pet (45) en consorten nog altijd in de eerste klasse, slechts één klasse onder de eliteafdeling, de eredivisie.

"Het was helemaal niet de bedoeling dat we weer dames 1 zouden worden", zegt Pet. "We zaten met zijn allen in dames 2 toen dames 1 degradeerde uit de eerste klasse, maar op dat niveau zouden blijven omdat wij juist weer promoveerden. Weer zo'n jaar voor dames 1, wat nu dames 2 is, zag niemand zitten."
"Wij hebben dus hun plaats ingenomen. Het was de bedoeling voor een jaar of twee, maar intussen spelen we alweer vijf jaar als dames 1", vertelt Marion van Hooft, die morgen haar 44e verjaardag viert. Van Hooft en Pet waren twee gezichtsbepalende spelers in de gouden jaren bij De Gouwe. De Waddinxveense club behoorde jarenlang tot de top vier van het vaderlandse waterpolo. Het geraamte van dat team bestond verder uit Gillian van den Berg, die in 2008 goud won in Peking, Angela Boonstoppel en Sandra Berckenkamp. Allen kregen na verloop van tijd gezinnen en dus andere prioriteiten. Waterpolo werd van hoofdzaak bijzaak. "Zie het meer als uitje", zegt Van Hooft. Pet: "We bouwen af op een leuk niveau. Zo zie ik dat."

Dat afbouwen op een leuk niveau werkte voor andere topspelers als een magneet. In de loop der jaren sprongen spelers als Mieke Cabout (ook goud in Peking), haar zus Jantien, keeper Geraldine Snoek, Claudia Bertels en Heidi Elsgeest op de kar. "Eerst moesten ze door de ballotagecommissie", zegt Pet lachend. "Je moet wel gezellig kunnen doen."
"Dat is héél belangrijk", vult Van Hooft aan. Want door het niveau dat De Gouwe speelt moeten nogal wat kilometers worden gemaakt voor verre uitwedstrijden. Heerenveen en Oldenzaal werden al aangedaan dit seizoen. Pet: "We zijn eraan gewend." Van Hooft: "Lekker de tijd om te kletsen."
Judith van der Kruk is een jonkie met haar 37 jaar. Ze werd ooit door toenmalig trainer Jeroen Molders gescout bij ZV Westland. "Een klein cluppie", aldus Van der Kruk, die onderdeel uitmaakte van een dubbelpakket, want ook Belinda van der Gaag ging van Westland naar De Sniep.
Waar Van der Gaag al een tijdje geleden vertrok, bleef Van der Kruk hangen. "Dat had ik niet gedaan als het hier niet zo gezellig was geweest." In de buurt woont ze ook niet echt. "In Den Haag, op een half uur rijden."
"Dat zegt wel iets", mengt coach Elly Middendorp zich in het gesprek. "Het is het plezier, maar vooral de drive die deze meiden hebben. Anders hou je het niet zo lang op dit niveau uit."

Aan het begin van het seizoen 'dreigde' De Gouwe nog kans te maken op promotie naar de eredivisie. "Daar zaten we dus niet op te wachten", zegt Pet. "Er zouden vijf ploegen promoveren." Het kwam dan ook goed uit dat er personele problemen kwamen en dat door een kleine bezetting wedstrijden verloren gingen."
Als de vraag wordt gesteld of de Waddinxveense vrouwen wedstrijden bewust hebben laten lopen, valt een doodse stilte. Feit is dat de promotiepoule in de eerste klasse werd gemist. Zonder gevaar kan De Gouwe nu kampioen worden van de eerste klasse 'B'. De 11-6 zege zondag op B&PC uit Bodegraven was al de vierde op rij. "Ik kan me best voorstellen dat je als jonge speler niet van die oudjes wilt verliezen", reageert Pet. "We zijn dan wel minder snel en sterk dan vroeger, die ervaring en dat waterpolo-gogme houden we."
"We voelen zonder te kijken aan wat de ander gaat doen", aldus Van Hooft.
(Erik van Leeuwen)