Bouncers JO18-2 traint op het asfaltveld van Vires in Gouda. (tekst en foto: Erik van Leeuwen)
Bouncers JO18-2 traint op het asfaltveld van Vires in Gouda. (tekst en foto: Erik van Leeuwen)

Dribbelen en dunken, het kan weer

BASKETBAL
Waddinxveen – Ook de leden van Bouncers zijn ontwaakt uit hun coronaslaap. De Waddinxveense Goudse club is met de jeugd aan het trainen geslagen, buiten. “Heerlijk om die bal weer in je handen te hebben.”

Spelers en trainers zijn maar wat blij dat zij weer aan de gang mogen. Het ontbreken van een dak boven hun hoofd is volgens hen een verwaarloosbaar risico. “We zijn niet van suiker.” Ze waren het binnen zitten al lang zat. “Als je altijd in een bepaald ritme zit van twee keer trainen in de week en een wedstrijd op zaterdag betekent dat afkicken. Ik begrijp wel dat die jongens stonden te trappelen”, zegt Boudewijn Koppen, trainer van de JO14, JO16 en JO18. “De opkomst op de trainingen de eerste twee weken is bijna honderd procent. Dat zegt wel iets. Niemand laat verstek gaan.”

Terwijl vooral spelers uit Waddinxveen moeite moeten doen om de training te bereiken aangezien de deuren van sporthal De Duikelaar - de vaste trainingslocatie van de fusieclub in Waddinxveen - en De Mammoet in Gouda nog op slot blijven, is onderdak gevonden bij handbalvereniging Vires et Celeritas in Gouda. “Top dat Vires haar accommodatie wil delen ”, reageert Koppen.
Het terrein van Vires ligt naast sporthal De Mammoet. “Van maandag tot en met woensdag traint Vires met haar teams, wij mogen van donderdag tot en met zaterdag gebruik maken van de velden.”
De asfalt ondergrond is prima om te basketballen volgens Koppen. “Het enige wat ontbrak waren baskets. Die hebben we van de sporthal verplaatst naar buiten. Van Noort uit Waddinxveen heeft voor een container gezorgd. Daar kunnen we elke dag onze baskets en ander materiaal kwijt en goed beveiligd achterlaten.”

In Gouda traint alle jeugd. Voor de dertien-plussers betekent dat basketballen met teamgenoten op minimaal anderhalvemeter afstand. Koppen, speler van het eerste team en in 2018 gekozen tot sportman van het jaar in Waddinxveen, is verbaasd hoe goed de spelers zich aanpassen. “Je hoort niemand klagen dat ze geen partijtje kunnen spelen. Normaal gesproken is dat zo ongeveer het eerste wat je hoort bij een training: gaan we vandaag een wedstrijdje spelen? Nu weten ze dat het niet kan. We hoeven eigenlijk nooit te waarschuwen.”
Ook de trainers zijn volgens Koppen snel gewend aan het nieuwe basketballen. “Bob Bron, man van de technische commissie heeft de trainers voorzien van oefeningen en vormen. Basketbal is een contactsport en daardoor kan veel niet, zoals één tegen één of twee tegen twee, maar er blijft genoeg over om een leuke en nuttige training te geven.”
Koppen maakt dan ook van de nood een deugd. “We werken heel veel aan basistechnieken. Normaal heb je daar minder tijd voor. Dribbelen, dunken, passen. Als die gasten maar met een bal bezig zijn, vinden zij het volgens mij allang best.”

De senioren zitten voorlopig in de wachtkamer. “Van mij mogen we weer, hoor”, zegt Koppen. “Al weet ik niet of er heel veel animo voor training is. Het seizoen is immers voorbij.”

“We hebben ons in eerste instantie op de jeugd gericht waar de meeste winst te behalen valt. Voor de senioren is het pas recent vrijgegeven. We gaan stapsgewijs uitbreiden, maar als de jeugd goed loopt denk ik dat de senioren ook weer kunnen gaan trainen”, aldus voorzitter Peter Scheltinga.


ASW geniet, maar mist ook de krenten

VOETBAL
Waddinxveen – ASW is met zeven nieuwe spelers begonnen aan de ‘coronatrainingen’. Na de jeugd mochten ook de senioren aan de bak.

Trainer Justin Sterk en zijn staf hadden twee trainingen op het programma staan: “Iedereen vond het heerlijk om weer op het veld te staan. Aanpassen aan anderhalve meter kostte eigenlijk geen moeite. Ik vind het verbazingwekkend hoe snel spelers daaraan gewend zijn. Dat heb ik ook bij de jeugd gezien. Het enige lastige was afstand houden bij de jeugdteams die een vader als trainer hebben. Een knuffel thuis is geen probleem, op de club kan dat beter niet, omdat andere kinderen dan ook denken dat ze dichterbij kunnen komen.”
Bij het geven van de training aan zijn eigen ‘pupillen’ zei Sterk genoten te hebben. “Ik heb het voetbal enorm gemist. Dat geldt ook voor de spelers.”
Het verlangen en de honger naar de bal zorgden voor een grote opkomst. “We hebben prima trainingen gedraaid. We hebben een circuit gedaan met fitness- en conditietraining gecombineerd met trap- en passoefeningen en afwerkvormen. Voor dit moment kan het goed.”
Sterk kan zich echter ook voorstellen dat spelers straks verveeld gaan raken. “Positiespel en een wedstrijdje spelen, dat zijn de krenten in de pap. Die mist iedereen. Het is alsof je Bacardi-cola drinkt zonder Bacardi. Als er maatregelen gehandhaafd blijven, wordt het best een pittige opgave dit vol te houden. Je blijft toch beperkt. De linksback leren afwerken op doel vind ik niet echt prioriteit hebben.”
Voor nu overheerst bij Sterk en ASW echter een tevreden gevoel. “Deze trainingen zijn ook prima om nieuwe spelers te laten kennismaken met de groep. We hebben er zeven. Mogelijk komen er nog een paar bij. De selectie voor het eerste en tweede is bijna compleet.”
Wat een lucratieve maand had moeten zijn met drie recreatieve toernooien (Kierewiet toernooi, het Poolse toernooi en het Cor Droog toernooi), is uitgedraaid op een grote financiële tegenvaller. De club heeft de hoop nog niet opgegeven dat het Cor Droog toernooi in 2020 gespeeld kan worden. “Als het eventueel weer kan hebben we 12 september vastgelegd als speeldag. Als in augustus de beperkende maatregelen worden ingetrokken, hebben we genoeg tijd om het toernooi te organiseren. Binnen twee, drie weken hebben we de organisatie staan. Sponsors, vrijwilligers. Teams en spelers die willen altijd.”