Cor de Vlieger: ‘Baby ASW heeft eigen ik gekregen’

VOETBAL
Waddinxveen – Hij hield zielsveel van WSE, maar zijn liefde voor ASW is inmiddels even groot. Voor Cor de Vlieger is de fusie van de twee Waddinxveense volksclubs nooit een probleem geweest. “Ik heb altijd de voordelen gezien.”

Door Erik van Leeuwen

Met een plastic tas in de hand liep De Vlieger zaterdag rond op het complex van ASW, zichtbaar genietend van de entourage tijdens de viering van het 100-jarig bestaan van de club. Dit jaar is het precies een eeuw geleden dat VV Waddinxveen werd opgericht.

In dat plastic tasje zat niet zo maar iets, daarin zat het eigen archief van De Vlieger uit zijn tijd bij WSE. “Kijk”, zegt hij, als hij de eerste pagina van het boekwerk omslaat. “Dit is een verhaal met Frits Leenen, oud-voorzitter. Die loopt overigens ook nog rond op het sportpark.”

De Vlieger weet nog dat hij op 2 februari 1969 lid werd van de Waddinxveense Sportvereniging Excelsior. Hij had geen bovenmatig talent, maar wel oog voor de gezelligheid en het verenigingsleven. “Via de A ben ik in het zevende terechtgekomen. Ik heb in veel elftallen gespeeld. Het hoogste was het tweede, al was dat een heel een kort optreden.”

De Vlieger ontfermde zich al snel over de jeugd van de club. Hij was verspreid over twee periodes zeer actief als jeugdbegeleider. “Ik ben van één elftal van de D tot en met A leider geweest. Dat waren heerlijke jongens. Zeker niet bovenmatig getalenteerd, maar ze genoten er elke training en wedstrijd volop van. Wij als leiders vonden winnen ook helemaal niet belangrijk. Als ze wonnen kregen ze niks, als ze verloren een flesje drinken. Die jongens zijn nu eind veertig en ik kom ze nog regelmatig tegen op het dorp. Ze beginnen dan altijd over die tijd, hoe mooi ze het hebben gehad.”

De Vlieger (65) was ook nog een tijd clubscheidsrechter en is heden ten dage ook nog altijd actief als voetballer. Hij maakt deel uit van zondag 2. “Ik moet wel doseren, want mijn lichaam werkt niet altijd even lekker mee. Die jongens weten dat en vinden het prima. Ik heb dit seizoen twee keer een kwartier meegespeeld.” Hij voetbalt ook nog in de zaal, waar hij doelman is van ASW 11. “De sfeer en gezelligheid wil ik voor geen goud missen.”

Hij voelde zich thuis bij WSE, maar dat deed hij vanaf de eerste dag ook bij ASW. “Ik heb er altijd positief in gestaan. Als die fusie er niet was gekomen, was WSE er niet meer geweest en ook Waddinxveen niet. Het was een goede zet. Er was voorheen een gezonde onderlinge strijd, maar beide clubs leken al heel erg op elkaar qua cultuur. Natuurlijk heeft ASW moeten groeien, maar dat vind ik normaal. Ik zie het als een baby die na de geboorte zijn eigen ik moet ontwikkelen. Inmiddels is ASW ook écht ASW. Het is ook helemaal niet slecht om te refereren aan de tijden van WSE en Waddinxveen. Daar is de club immers uit voortgekomen.”