Angelique van Vark toen De Sniep nog ‘open’ was voor De Gouwe.
Angelique van Vark toen De Sniep nog ‘open’ was voor De Gouwe. Foto: Erik van Leeuwen

Waterratten Gouwe missen chloorlucht

Sport 566 keer gelezen

ZWEMMEN
Waddinxveen – De één heeft uit ‘pure ellende’ de skeelers uit de kast getrokken, de ander trotseert drie keer in de week de ijzige kou van het buitenwater. Bij zwem- en poloclub De Gouwe wordt het chloorwater in zwembad De Sniep node gemist. Na drie maanden zonder binnenbadplezier heeft frustratie plaatsgemaakt voor berusting.

Erik van Leeuwen

Gillian van den Berg, bestuurslid van De Gouwe en in 2008 lid van de nationale vrouwenploeg die in Peking Olympisch waterpologoud won, meldt triomfantelijk dat zij en haar teamgenoten onlangs een gezellige meeting hadden. Online uiteraard. “Drankje erbij en kletsen maar.” Het had veel weg van verhalen ophalen. “Zo voelde het wel”, zegt Van den Berg, die met het eerste team van De Gouwe nog steeds op het op één na hoogste niveau van Nederland speelt. Tenminste, als er gespeeld wordt. “We missen het allemaal enorm. De trainingen, maar ook de gezelligheid erna en rond de wedstrijden. We zijn een hechte vriendengroep.”

Nu de deur van het zwembad al maanden vergrendeld is, heeft Van den Berg nieuw vertier gevonden. “Af en toe een rondje hardlopen of skeeleren. Dat laatste is niet zonder risico, Ik kijk goed uit.” Het haalt het allemaal niet bij het zwembadleven. Sprintjes trekken, een balletje gooien met vriendinnen en tegenstanders ‘slopen’ op de midachterplaats. Het lijkt een eeuwigheid geleden. “Het vervelendste vind ik dat we als club onze leden niets kunnen bieden. Waterpolo kun je niet naar buiten verplaatsen.”

Angelique van Vark, de beste zwemmer van De Gouwe en vaste klant op NK’s, heeft dat wel gedaan. Ze heeft een eigen zwembad gecreëerd. De surfplas in Reeuwijk is drie keer in de week haar domein. “Ik heb diep respect voor haar”, zegt haar moeder en De Gouwe-trainer Diana van Vark. “Het is nogal fris.” De watertemperatuur ontstijgt in deze periode van het jaar de drie graden niet. Het betekent dat Van Vark volledig ingepakt het strijdtoneel betreedt. Wetsuite, handschoentjes en voor de eerste duik smeert de langeafstandszwemmer haar gezicht met vaseline in.

Daarna is het dolle pret. Diana van Vark: “Met die kou is een half uur de max, als het meezit 35, 40 minuten.” Drie trainingen van een half uur is iets anders dan de twaalf uur die de langeafstandsspecialist normaal draait. “Het is meer bezig blijven dan écht trainen. Dat zwempak beperkt je daarnaast in je bewegingen. Het is voornamelijk borstcrawl.” Na elke sessie volgt een opwarmronde in de auto.

In juni staat het NK op de rol. “Ze heeft zich daarvoor geplaatst”, zegt Diana van Vark. “Ze hebben tijden genomen van voor de lockdown. Het is mooi dat ze kan meedoen, maar de vraag is of het zin heeft. De zwemmers van de nationale selectie kunnen normaal trainen, de groep daaronder niet. In juni wordt ook de eerste open water-wedstrijd gehouden. Grote kans dat Angelique daar de voorkeur aan geeft.”

Een enkele pupil van trainer Van Vark duikt af en toe in het buitenwater van het Groenhovenbad in Gouda. “Je kunt je inschrijven voor maximaal 45 minuten. Het is wel twintig graden.”