Judith Koelemeijer signeerde haar boek voor een van de bezoekers. (tekst en foto: Annette van den Berg)
Judith Koelemeijer signeerde haar boek voor een van de bezoekers. (tekst en foto: Annette van den Berg)

Presentatie boek over Etty Hillesum

Algemeen 677 keer gelezen

Waddinxveen – In maart vergat Judith Koelemeijer haar afspraak in Waddinxveen. Ze maakte het helemaal goed door vrijdagavond 24 september alsnog naar Cultuurhuys De Kroon te komen voor de presentatie en het signeren van haar net uitgebrachte boek met een biografie van Etty Hillesum.

Volgens Koelemeijer is het ergste dat je kan overkomen als schrijver om een afspraak te vergeten, maar het overkwam haar toch door alle drukte. “Elk nadeel heeft een voordeel”, meende Ton Willem Burger van de gelijknamige  boekhandel. “Waddinxveen is daardoor wel één van de eerste plaatsen waar u het boek presenteert.” 

Koelemeijer vond het prettig met een klein gezelschap te zijn. Een dag eerder gaf ze in Deventer de aftrap van haar reeks voordrachten in een galmende kerk met 250 mensen. In De Kroon waren het er veertig. “Hier zijn we onder ons.”

Niet alle bezoekers van De Kroon kenden het werk van Etty Hillesum. Hillesum was een Joodse vrouw (Middelburg 1914- Auschwitz 1943) die meer oog had voor spiritualiteit dan voor het oorlogsgeweld. Haar dagboeken werden in 1981 uitgebracht. Eerder vonden uitgevers ze niet toegankelijk genoeg door het hoge filosofische karakter.
Koelemeijer las de dagboeken als twintiger en raakte diep onder de indruk. Toch aarzelde ze toen ze tien jaar geleden gevraagd werd om een biografie te schrijven. Ze wilde eerst weten of het haar nog altijd aansprak.

De zoektocht naar de achtergrond van Hillesum bracht Koelemeijer in Polen, Amerika en Israël. Ze vond oude foto’s, een koffer vol brieven. Ze kwam zelfs nazaten op het spoor van de verdwenen gewaande familie van Hillesums moeder. Zeven jaar lang dook Koelemeijer in het leven van Hillesum. 

“Het lijkt bijna dat Etty een vriendin van u is geworden”, meende iemand in het publiek. “Nee. Zeker niet”, reageerde Koelemeijer. “Af en toe vond ik haar zelfs een kreng.” Hillesum geloofde volgens haar biograaf, niet in een almachtige God. “Zelfs met al die verschrikkingen om zich heen, vond ze dat mensen in zichzelf moeten graven om een beter mens te worden.” Koelemeijer vervolgt: “Soms denk ik dat juist in onze tijd, waarin mensen tegenover elkaar komen te staan en elkaar als vijand zien, dat het nu juist belangrijk is om de verzoenende stem van Hillesum te laten horen.”

Om tien uur was het tijd voor de laatste vraag en bedankte Koelemeijer het publiek.