Ongemakkelijk

Voelt u zich wel eens ongemakkelijk? Ik wel. Op een naaktstrand voel ik me altijd wat ongemakkelijk. Joggende mensen in Adamskostuum, maar wel met Adidas aan hun voeten – ik weet het niet. Ooit ben ik met mijn lief naakt de zee in gerend en daarna een duinpan ingerold, heerlijk, maar gekleed onverwacht terechtkomen tussen de naakten – ongemakkelijk. Ongemakkelijk voelde ik mij ook toen ik aan de universiteit werkte en daar de schoonmakers binnenkwamen om onze prullenbakken te legen en dergelijke. Het wetenschappelijk personeel was allemaal blank (‘wit’ zeggen ze tegenwoordig), de schoonmakers meest met hoofddoekje en vaak slecht of geen Nederlands sprekend. Ongemakkelijk voel ik me ook op een receptie waar ik bijna niemand ken, of waar ik opval doordat ik niet de juist dresscode heb gevolgd.

Je voelt je ongemakkelijk als er een kloof gaapt tussen jou en je directe omgeving, een kloof die je niet verwacht had en waarvan je je afvraagt: klopt dit wel? Zo voelde ik mij ook erg ongemakkelijk toen laatst ineens ’s morgens vroeg de straat werd opengebroken. Het bleek te gaan om de aanleg van glasvezel, zodat wij allemaal supersnel internet krijgen – zodat wij niet alleen een mailtje kunnen versturen, maar ook eindeloos films en games kunnen kijken en spelen. 90 procent van alles wat wij met internet doen is voor ons vermaak, laten we wel zijn. Dat alleen al geeft mij een wat ongemakkelijk gevoel. Moet ík hier sneller internet, terwijl ze in andere delen van de wereld zelfs geen schoon drinkwater hebben?

Het ongemak groeide toen ik merkte dat van deze werkmannen niemand behalve de ‘opzichter’ Nederlands sprak. Zelfs ‘goedemorgen’ konden ze duidelijk niet verstaan. Ik weet niet waar deze mannen vandaan kwamen, ik vermoed uit Bulgarije of die buurt. Mannen die daar geen werk kunnen vinden en blijkbaar voor zo’n klus naar Nederland willen komen, om hier het snelle internet aan te leggen dat ze daar voorlopig nog niet krijgen. Waar verblijven deze mannen, vroeg ik mij af? Hoe worden zij gehuisvest? Waar verblijven hun vrouwen en kinderen? Hoe voelen die zich nu?

In hoog tempo een straat openbreken, kabels leggen en de straat weer perfect (werkelijk perfect!) dichten, daar staat iemand met Nivea-handjes zoals ik echt van te kijken. En deze mannen begonnen er ‘s morgens om 7 uur mee, terwijl ze niet voor ‘s avonds 7 uur stopten. Wie maakt er nog een werkdag van 12 uur? Mag dat wel volgens de Nederlandse wet? Ik ga ervan uit dat de KPN ervoor zorgt dat de aannemers die zij inhuren zich houden aan de Nederlandse wet, maar ik geloof ook dat zij de randjes en gaatjes van de wet opzoeken. Geen enkele Nederlander werkt onder deze omstandigheden - maar blijkbaar vinden wij het prima dat anderen het wel doen? Ik weet niet hoor, maar ik voel me er ongemakkelijk bij. Wil ik eigenlijk wel dat snelle internet, als ik er dit soort praktijken mee ondersteun?