Coenecoop-docenten geven hun vak - maar óók levenslessen

Waddinxveen - Het is één keer per jaar Dag van de Leraar; elke andere dag is leerlingendag. Zo staan Jolanda Schwarze en Tony Struijk, leraren op het Coenecoop College, erin. Dinsdag 5 oktober is Dag van de Leraar en vier leerlingen uit 5 vwo zetten voor die gelegenheid Schwarze en Struijk in het zonnetje.

Gwen Singendonk, Iris Waller, Lindsay Brinksma en Ninthe Vunderink hadden dit weekend een feestje. Als de vier leerlingen van het 5 vwo nagaan dat Tony Struijk, hun leraar (bedrijfs)economie, elke dag uit Den Bosch (!) en straks zelfs uit Limburg (!!) komt om les te geven in Waddinxveen, rekenen ze uit dat hij zaterdag waarschijnlijk is opgestaan toen zij gingen slapen. “Meneer Struijk is altijd heel vroeg op school, zelfs al moet hij uit Den Bosch komen.

De Coenecopers zijn lovend over Struijk en over Jolanda Schwarze, hun mentor en leraar Duits. “Ook als zij niet je mentor is, ga je naar haar toe als vertrouwenspersoon”, zegt Lindsay. “Bij haar leer je Duits én levenslessen”, voegt Ninthe toe. 

Struijk en Schwarze - van hetzelfde bouwjaar (1960), hetzelfde sterrenbeeld (kreeft) en allebei tien jaar werkzaam op Coenecoop - worden verder omschreven als behulpzaam, gezellig, aardig en vaardig. “Ze zijn heel betrokken en prikkelen ons, zonder drammen, om het beste uit onszelf te halen”, besluiten de 5 vwo’ers gevieren.

Rivella in de skihut
De liefde tussen leraar en leerling is wederzijds, blijkt als Schwarze en Struijk (”daar komt de oude garde!”) aansluiten. “Ik voel me waanzinnig vereerd dat zij ons in het zonnetje zetten”, zegt een stralende Schwarze. Ongeacht leeftijds- en functieverschil gaan de docenten en scholieren vriendschappelijk met elkaar om op school. De leerlingen weten zelfs wat hun leraren drinken; Ninthe nam ooit twee blikjes van Struijks lievelingsdrank Rivella mee naar school. Die bewaart hij sindsdien in zijn lokaal - onaangeroerd, alsof het prijzen zijn. Schwarze houdt meer van cola light met een citroentje, weten de meiden uit te leggen. Dat kan hun mentor beamen: “Nothing beats cola light!”

Jong en oud maken samen plannen voor hun school: Schwarze wil naast haar Duits-, Frans- en mentorklassen ook best lesgeven in Spaans en stijldansen. In de avonduren? Geen probleem! “Je kunt toch niet van het vwo komen en geen foxtrotje kunnen?!” Gwen, Iris, Lindsay en Ninthe denken geestdriftig met hun mentor mee. Ook bekokstooft Schwarze met de 5 vwo’ers plannen om een skihut aan de school te bouwen. Wordt ongetwijfeld vervolgd...

“Ik ben er dag en nacht voor leerlingen, zij zijn mijn leven”, stelt Schwarze. Haar collega Struijk knikt instemmend: klaarstaan voor leerlingen voelt niet als (over)werken. Hij rijdt elke dag van Den Bosch naar Waddinxveen, binnenkort zelfs vanuit het Limburgse Haelen. Struijk: “Twee uur rijden lang? Valt mee. Ik heb het hier naar mijn zin, ik zou gek zijn om dit elders te zoeken. In mijn familie had niemand gedacht dat ik in het onderwijs zou eindigen. Het is me overkomen, maar ik vind het schitterend, al ruim dertig jaar.”

Lerarentekort?
Het is alom bekend dat alle onderwijsvormen kampen met tekorten aan leraren. Schwarze en Struijk zouden, desnoods eigenhandig, het lerarentekort oplossen. Hun passie voor het vak is aanstekelijk. Toch overweegt geen van de 5 vwo’ers nu een baan in het onderwijs als toekomstperspectief: Iris wil geneeskunde gaan studeren, Gwen gaat de meer economische kant op (”toch een beetje meneer Struijk achterna”), Ninthe ambieert werk in de advocatuur en Lindsay ziet zichzelf eindigen in de cultuursector vanwege haar liefde voor dans.

Het is ook niet voor iedereen, het docentschap. Schwarze: “Leraar word je niet voor de vakanties - zoals veel mensen denken. Je moet passie hebben voor de jeugd. Als je nep bent, val je door de mand. Als je jezelf bent, heb je geen kind aan ze. Ze voelen dat je van ze houdt.”