Het burgemeestersechtpaar legde ook bij de oorlogsgraven op de oude begraafplaats een krans.
Het burgemeestersechtpaar legde ook bij de oorlogsgraven op de oude begraafplaats een krans. Foto: Nicole Lamers

Stormachtige stilte bij herdenking in Waddinxveen

Algemeen 75 jaar vrijheid 726 keer gelezen

Waddinxveen - Er was vooral heel veel wind waardoor er ook weinig werd gevlagd op 4 mei en maar weinig mensen trotseerden het weer waardoor ook weinig bloemen werden gelegd bij het oorlogsmonument in Waddinxveen, die door de gemeente beschikbaar waren gesteld voor organisaties en scholieren. De enkeling die toch een poging deed, zag zijn of haar bloem binnen de kortste keren wegvliegen.

Nicole Lamers

Burgemeester Evert Jan Nieuwenhuis en zijn echtgenote gaven wel acte de présence en legden eerst een krans bij de oorlogsgraven op de oude begraafplaats. 

Daarna werd een krans gelegd bij het oorlogsmonument tegenover het station in Waddinxveen. Het heeft veel weg van een naald, maar officieel heet het monument ‘De poort der bevrijding’. Het is een obelisk, geplaatst op een cirkelvormig plateau. De tekst op de obelisk luidt: ‘Voor hen die vielen - van hen die bleven’.

Het monument ter nagedachtenis aan allen (burgers en militairen) die sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog door oorlogshandelingen en terreur zijn omgekomen, werd onthuld op 5 mei 1947. 

Burgemeester Nieuwenhuis: “Laten we hopen dat we hier volgend jaar weer staan met weer veel Waddinxveners om ons heen. Ik weet dat het nu niet kan door corona, maar nu met dit weer is het wel heel triest en stil allemaal.” Zijn vrouw Mirjam beaamde: “Het is wel een hele magere surrogaatherdenking.” 

Briefje
Wat opviel bij de bloemen op het monument was een klein briefje dat in doorzichtig plastic was verpakt en waarbij de afzender zo slim was geweest om er een steen op te leggen. Het was afkomstig van iemand die vandaag, 4 mei 2021, aan haar vader denkt.

“Als beginnend godsdienstleraar in Boedapest werd één van zijn klassen gebombardeerd. Hij begroef in de Tweede Wereldoorlog een volledige schoolklas. Ik denk aan die mevrouw in Montreal, Canada. Samen met haar familie moest ze knielen op de kade van de Donau in Boedapest. Daar werden Joodse families doodgeschoten. Ze weet nog steeds niet hoe ze deze moordpartij overleefde, maar mist nog dagelijks haar broertje.”

De afzender zegt zelf niet de oorlog te hebben meegemaakt. “Maar ik ben opgegroeid met de gevolgen van de oorlog. Ik ben gezegend, want ik ken nog verhalen uit de eerste hand. Mijn moeder schrikt nog steeds als ze een jeep ziet.” 

En ze eindigt met: “Herinneringen houden ons scherp, omdat het lijden dat is doorstaan door miljoenen helder maakt wat we nu niet uit het oog mogen verliezen.” 

Morgen wordt Bevrijdingsdag gevierd.