Bij Be Fair is - bijna - alles weer normaal

VOETBAL

Waddinxveen – Een wedstrijd met publiek en een kantine die weer open is. Voetbalvereniging Be Fair leek zaterdag zowaar weer een echte voetbalvereniging. “Het werd tijd”, aldus voorzitter Piet Coevert.

Door Erik van Leeuwen

Coevert (67) zit op zijn praatstoel in de kantine als hij wijst op de geelzwarte lijnen op de vloer. “Heb je dat gezien”, vraagt hij. “We hebben een hele route gemaakt. Bij binnenkomst volgen de mensen de gele lijnen. En we hebben plastic schermen geplaatst die de mensen achter de bar van de bezoekers scheidt.”

Er hangen er tien. Een extra uitgavenpost voor de club, maar dat valt volgens Coevert mee. “Ik geloof dat we honderd euro kwijt waren. Je hebt in korte tijd veel aanbieders gekregen. De prijzen zijn daardoor een stuk lager geworden”, heeft hij nu ook verstand van plastic schermen.

Cor Groeneveld is één van de vrijwilligers achter de bar. Hij heeft het deze zaterdag niet echt druk. “Op een normale zaterdag wemelt het hier van de mensen, zeker als het eerste thuis speelt. Dan staan we soms met zes, zeven man achter de bar. Er springen altijd mensen bij.”

Vandaag kunnen ze het met zijn tweeën af. Buiten speelt de JO19 van Be Fair een oefenwedstrijd in de regen. In de rust loopt de kantine toch aardig vol. Zo’n dertig, veertig ouders komen een bakje koffie halen. “Hier bestellen, daar betalen”, zegt Groeneveld. Aan ventilatie geen gebrek, want de deur naar het terras staat wagenwijd open.

Coevert houdt de boel goed in de gaten. “Meneer, let u op de afstand”, wijst hij een bezoeker aan een tafel op de anderhalvemeterregel als deze ‘meneer’ wat te dicht bij zijn gesprekspartner komt. “Ik wil het niet, maar soms moet ik wel politieagentje spelen”, vervolgt Coevert het gesprek.

“Gisteren hebben we met de selectie afscheid genomen van zes spelers. Ik moest regelmatig waarschuwen. Niemand vindt die anderhalf meter leuk, maar als een handhaver het ziet, hebben we een probleem.”

Uitpakken
Coevert neemt zijn gezelschap mee voor een rondleiding, want dat er straks weer in competitief verband gevoetbald mag worden is fijn, maar er zijn nog ‘open eindjes’. De voorzitter laat twee kleedkamers zien. “Hier moeten dus straks seniorenteams zitten met anderhalve meter afstand. Geen idee hoe de KNVB dat voor ogen heeft. We hebben uitgerekend dat we zes spelers kwijt kunnen. Dat wordt dus even buiten wachten voor de rest van het elftal.”

Hij loopt naar de doucheruimte. “Eén douche, de middelste, hebben we afgeplakt. Er is daardoor genoeg onderlinge ruimte.” In kleedkamer veertien, de kleedkamer van Be Fair 1, hangt nu kleding van de spelers van de JO19. “Die jongens hebben er geen last van, die kunnen gewoon naast elkaar gaan zitten. Normaal is het al een puzzel met kleedkamers en veldindeling, daar komt straks nog een extra element bij. Geen idee hoe dat gaat uitpakken.”

Als hij de kleedkamer weer op slot heeft gedraaid, houdt Coevert even halt voor de tribune van de club. “We hebben 210 plaatsen, daarvan kunnen er in het nieuwe seizoen hooguit zeventig worden bezet. Eén op de drie stoeltjes wordt afgeplakt. Het zal geen gezicht zijn, maar het moet maar.”

Hij is niet bang dat er een Waddinxvener die Be Fair 1 wil kijken, teleurgesteld wordt bij de toegangspoort omdat er geen plaats is. “Nee, joh. Langs het veld hebben we heel veel ruimte.” Maar ook daar geldt anderhalf meter. “We zijn de politie niet, hè. We gaan ervan uit dat mensen hun eigen verantwoordelijkheid nemen.”

Eenmaal terug in de kantine zegt Coevert dat het anderhalvemeterregime Be Fair ook de komende maanden geld gaat kosten. “Neem de kantine. Daar kan straks niet meer dan zeventig man in. Het gaat ons onherroepelijk barinkomsten schelen.”

Hij sluit echter positief af. “We kunnen gelukkig wel weer gewoon trainen en voetballen. Ruim achthonderd leden zijn weer in beweging.”