'Nee, schoenen brengen geen geluk'

Moerkapelle - Shoppen met vriendinnen, maar dan tot de zoveelste macht. Dat deed de achtjarige Loïs Wortman uit Moerkapelle vorige maand in Sri Lanka, waar ze met haar vader en oma naartoe was gereisd. Ze schaften er met en voor de twintig meisjes in een kindertehuis nieuwe schoenen aan.

Een unieke ervaring was het voor vader en dochter Wortman. Ze bezochten al eerder het tehuis op zo'n dertig kilometer van de stad Kandy, waar de familie via de stichting 'Iemand geeft om mij' bij betrokken is. Daar zag Loïs al dat haar leeftijdsgenootjes het niet zo goed hebben als zij. Deze keer was zij het dan ook die besloot dat ze er niet met lege handen wilde aankomen. "En ook wij als ouders vonden dat ze er zelf wat voor moest doen om mee te mogen", zegt Mark Wortman (37). Afgelopen herfst bedacht zijn dochter daarom met haar jongere zusje en twee vriendinnen een sponsoractie: ieder trokken ze in het zwembad veertig baantjes, met als doel 200 euro op te halen. "Ze zijn zo hard aan de slag gegaan, dat de opbrengst 700 euro is geworden", vertelt Wortman. Het doel: schoenen kopen voor de kinderen in Sri Lanka. "De meisjes daar dragen vooral gebruikte kleding en schoenen. Iets nieuws krijgen ze zelden, laat staan dat ze dat zelf mogen uitzoeken in een winkel."
"De meisjes moeten ook elke dag een uur heen en een uur terug lopen naar en van school. Daarvoor hebben ze goede schoenen nodig", vertelt de achtjarige Loïs, leerling van de Rehobothschool. Ze kreeg een weekje vrij voor de reis naar Sri Lanka, maar ook weer niet helemaal. Haar leerkracht gaf haar huiswerk mee en Loïs liep een dag om half zeven 's ochtends met de meisjes mee naar school om te ervaren hoe het er in dat gehorige gebouw, met te kleine stoelen en tafeltjes, aan toe gaat. De meest bijzondere ervaring van de reis was volgens vader Mark toch wel het shopuitje. "Met een volgepropt busje hebben we een paar keer de dertig kilometer naar Kandy over hobbelige wegen afgelegd." Voor de meesten was het uitje ook een eerste kennismaking met de stad. Met alle verrassingen van dien. "We zijn in een wat luxer deel naar een winkelcentrum gegaan. Daar was een roltrap, waarvan sommige meisjes niet wisten hoe die werkt. Dat leverde een hilarische situatie op."
De stichting 'Iemand geeft om mij', waaraan het gezin Wortman al tien jaar verbonden is, werd 15 jaar geleden opgericht, na de tsunami in Zuidoost-Azië. De meisjes in het kindertehuis dat door de stichting wordt gesteund, hebben een misbruik- of kinderprostitutieachtergrond. "We willen die kinderen vanuit onze christelijke overtuiging een stukje geluk laten ervaren en uitzicht bieden op een nieuw leven", verklaart Wortman. "En dat doe je niet met een paar nieuwe schoenen alleen. Geluk zit 'm in het feit dat je weet dat er mensen zijn die naar je omzien." Overigens zijn de meisjes volgens Loïs over het algemeen best blij. "Ze lachen altijd en hebben plezier met elkaar."
(Judith Rikken)