Hans Ros is in zijn element in de Moes-Tuin aan de Jacob Catslaan. (foto's en tekst: Nicole Lamers)
Hans Ros is in zijn element in de Moes-Tuin aan de Jacob Catslaan. (foto's en tekst: Nicole Lamers)

Voortvarend bezig in de Moes-Tuin

Algemeen 936 keer gelezen

Waddinxveen - Bij de Moes-Tuin van Waddinxveen lijkt geen 'nee' te koop. Naast groenten en fruit zijn diverse andere producten uit eigen tuin verkrijgbaar zoals courgettes op zoetzuur, bramengelei, calendulazalf, kruidenmixen en bloemzaden. Hans Ros die namens de Rotaryclub Waddinxveen de tuin met diverse vrijwilligers bijhoudt, is dol op uitproberen en experimenteren. Hij verwelkomt de journalist vandaag in de tuin naast de voormalige Regenboogschool aan de Catslaan met een klein glaasje rabarbercello; een zelfbedachte variant op limoncello.

"Best lekker, he?" Glunderend kijkt Ros om zich heen. Hij schept er veel genoegen in om nieuwe creaties, producten of methoden uit te proberen. Hij doet één van de groene afvalbakken open. Van de stank sla je bijna achterover. "Dit noemen ze bokashi; gefermenteerd groenafval", legt Ros uit. "Dat gaat nog iets verder dan compost. We halen hier als het ware het vocht uit de compost en verdunnen dat met water. Dat is nog voedzamer voor de grond dan compost."

Het liefst wil Ros helemaal af van gewassen besproeien. "Laat die wortels van die planten maar werken. Daar worden ze juist sterker van." In de moestuin wordt tegenwoordig ook niet meer gefreesd. "Daarmee tast je de grondstructuur aan." Wat Ros en zijn collega's met groene handen dan wel doen of gebruiken voor het creëeren van een goed en vruchtbaar stuk grond? "Poep, alle shit is goed." Ros grijnst. Weet je dat er wormenhotels bestaan? Daar gaan wij ook mee beginnen. Het is eigenlijk heel simpel: je hebt een afgesloten bak waar je groenafval in gooit, daar doe je een stuk of wat tijger- of mestwormen bij en de poep vang je op. In wormenpoep zit bijvoorbeeld veel meer stikstof, kalium, fosfor en calcium in vergelijking met de beste aarde die je kunt kopen."

Volgens Ros floreert de grond in de moestuin. "Dat merk ik alleen al aan de grootte van bepaalde gewassen. We hebben hele grote courgettes, de andijvie is groot, de augurken zijn groot en kijk eens naar die enorme struiken met Afrikaantjes."
Weinig aangevreten ook door slakken. "We hebben nagenoeg geen slakken. Ook daar hebben we een alternatief voor gevonden. Slakken houden niet van knoflook, daar hebben we een klein experiment mee gedaan. We hadden twee vakken sla aangelegd en in één vak hebben we knoflookafval gegooid en in het andere vak niet. In het vak met knoflookresten was beduidend minder sla aangevreten en dus bedekken we de grond nu overal met verpulverd knoflookafval."

Naast slakken hebben tuinders ook regelmatig last van luizen of schimmels. "We zetten bewust geen lieveheersbeestjes uit, want die komen wel vanzelf. Je kunt de natuur ook niet dwingen. De natuur kan zichzelf veel beter in stand houden dan dat wij ingrijpen."

Ros is geen voorstander van wisselteelt, maar richt de tuin meer in volgens zogenoemde permacultuurprincipes. "Diversiteit versterkt elkaar, zodat je bij luizen of slakken hooguit een paar planten moet opofferen en niet allemaal. En we ondernemen wél wat tegen luizen. Aan deze fruitbomen hebben we bakjes met stro. Oorwurmen komen daar op af en oorwurmen eten net als lieveheersbeestjes graag luizen."
Wat ook een mogelijkheid is, is een andere kweekmethode te verzinnen. Ros loopt naar enkele hanging baskets vlakbij het centrale schuurtje in de moestuin. "Tomaten zijn moeilijk te kweken, heel erg schimmelgevoelig. Ik ben eens gaan kijken waar die schimmels vandaan komen en gaan googlen, ik bedenk namelijk niets zelf. Ik kon vooral de link met de grond leggen en bedacht toen dat ik wellicht ook tomaten in hanging baskets zou kunnen laten groeien. Daar experimenteren we nu mee. Tot dusver heb ik nog geen schimmel gezien."

Eigenlijk wordt alles gebruikt in de moestuin, niets wordt zo maar weggegooid. Als voorbeeld noemt Ros de glazen grondkassen. "We kregen een grote kas waar je in kunt staan cadeau van iemand en toen hadden we die grondkassen eigenlijk niet meer nodig. We hebben ze toen gevuld met water en laten daar scheutjes wortelen. We hebben in het water ook een paar vissen uitgezet, want die poepen in het water en ook daarvoor geldt: alle shit is goed."

Ook wordt geëxperimenteerd met de planten onderling. "We hebben een zogenoemde tomtato; een plant waar tomaten aan groeien én aardappelen. We hebben die twee planten als het ware aan elkaar geknoopt, dat gebeurt wel vaker en dan maar zien wat er gebeurt."

Ros vindt het altijd leuk om ook met nieuwe soorten aan de slag te gaan. "Ik ga me de komende tijd vooral richten op pepers. We hebben 60 verschillende soorten zaden gekocht en er zitten zelfs soorten bij die je niet met je blote handen kunt aanraken, zo scherp zijn die." Met zekere trots toont hij de eerste peperplantjes. Benieuwd welk eindproduct er over een paar maanden in de geschenkverpakkingen van de Moest-Tuin is terug te vinden...

Potjes met stro om oorwurmen te lokken in fruitbomen.
In de grondkassen worden volop nieuwe plantjes gekweekt.
Groene peperplant.