Kroegpraat

Twee buschauffeurs zitten in een dorpskroeg, zegt de een tegen de ander…
Dit is niet het begin van een mop, maar van een geschiedenis. Vroeger stopten bussen niet bij 'Kerk' of 'Dorp', maar bij de kroeg! In Zevenhuizen en Moerkapelle althans. Wat dat zegt over dranklust rond de Rotte laat ik aan jullie fantasie over. Dan gebruik ik de mijne.
Sinds ik onderzoek doe naar de Tweede Wereldoorlog in Zuidplas en Waddinxveen ben ik op allerlei voorwerpen gestuit die iets prijsgeven over het alledaagse leven van toen. Nooit geven die objecten hun verhaal direct prijs; onderzoek kost nu eenmaal tijd. Fantasie kost niks. Daarom activeer ik fantasie graag bij mijn zoektocht. Voor columns mag dat.
Bij mijn bezoek aan Historisch Genootschap Waddinxveen toverde de archivaris een busboekje uit 1942 tevoorschijn. Het inmiddels vergeelde boekje kostte toen vijftig cent. Voor twee kwartjes had je twee dienstregelingen op zak, zodat je kon nagaan waar je voor Gouda, Zoetermeer of Rotterdam kon instappen – of beter, kon inschenken.
Het busboekje leest als het programma voor een pubcrawl in de polder. Haltes 'Café Sport', 'Café Versloot', 'Hof van Holland' in Kruisweg, Moerkapelle en Zevenhuizen doen vermoeden dat Rottedorpelingen twee kwartjes liever aan iets anders besteedden dan aan busboekjes – of dienden die haltes dorstige chauffeurs die halverwege moest bijtanken?
Alle fantasie daargelaten: de kroeg was een ankerpunt in de dorpsgemeenschap. Er werd in- en uitgestapt, ingeschonken en opgedronken. Inschenken werd inchecken: mettertijd is veel veranderd. Neem Hof van Holland in Zevenhuizen. Niet langer een kroeg, maar nog altijd een begrip. Voor de tweede keer kwam er dit jaar een nieuw restaurant in het pand. Nu hangt er een briefje op het raam. De jongste uitbater, die in Oudewater al langer ceviches en rioja's serveert, geeft er de brui aan. Hof van Holland nieuw leven inblazen; ook deze ondernemer komt niet verder dan een zucht.
Het verbaast me dat uitbaters 'van buiten' vinologie en gastronomie preken in een dorp dat al zoveel succesvolle restaurantondernemers huist. Blijkbaar vecht men liever hoogculinair tegen de bierkaai dan dat men het simpel houdt. Alsof Zevenhuizen met haute cuisine op smaak moet worden gebracht in plaats van met bier en broodje bal. Is de bruine kroeg als lokaal ankerpunt niet dè smaakmaker die ontbreekt in een dorp dat bite mist?
Als ik uitbater was, zou ik kroeg en kroeghap in ere herstellen. Ook dan zou fantasie van pas komen; simpel is niet per se saai. Ik zou Swanlastamp met sju serveren bij potjes bier; een guacamolenviergang maken voor bij de chips; polderpasta met Rotterasp prepareren voor passanten en stamgasten. Een bodem leggen is de top bereiken: simpel is genoeg in de kroeg.
Soms gaat mijn fantasie met me aan de haal. Misschien hou ik het volgende keer maar bij die mop. Er zat eens een journalist in zijn uppie in zijn eigen kroeg, zegt 'ie tegen zichzelf…