Haha of hoho met 'homooo's'

"Homooo's!" De homogroet is vaak gebruikt in mijn vriendengroep. Een groep zonder, voor zover bekend, homoseksuele jongens. De groet is ouwe-jongens-krentenbroderig bedoeld en werkt, door de absurditeit, vaak op de lachspieren: iedereen wordt aangesproken met iets wat niemand is. Haha!
Hoe hardnekkig 'de homo' als lachertje is, blijkt uit de documentaire Pisnicht: The Movie van Nicolaas Veul. Homograppen blijken een gouden greep voor wie de lachers op zijn hand wil krijgen. Kijk naar tv-fragmenten die Veul selecteerde van Najib Amhali, Johan Derksen, voetballers, vaders en vele anderen. Voor homograppen kun je uit een groot register van zogenaamde herkenbaarheden putten: mannen met strakke kleding of een hoge stem; mannen die slap zijn, of kapper; mannen die wat te zeiken hebben.
Veul laat zien hoe de lolligheid rond stereotiepe homoseksualiteit zijn leven als homofiele man beïnvloedt. Als jouw gevoelens bron van humor zijn, zul je dan serieus genomen worden als je uit de kast komt? Dat is een bestaansvraag die het puberbrein harder zal doen kraken dan een wiskundesom.
Als Youp van 't Hek in 2017 achteloos het woord 'pisnicht' gebruikt in een column, schrijft Veul een reactie over zijn ergernis over homograppen. Vervolgens moet hij oppassen dat hij, vanwege de 'ophef' die hij maakt door zijn 'gekwetstheid' te tonen, niet publieksvijand nummer één wordt. Van de Hollandse homohumor moet je met je potenpoten afblijven!
Als je niet meelacht, of kanttekeningen plaatst bij grapjes, word je al snel aangewezen als degene die het feestje verpest. "Mag je dan niks meer zeggen tegenwoordig?!", is de retorische klaagvraag die volgt op zulk commentaar. Je kan juist van alles zeggen tegenwoordig, halleluja! Maar nu iedereen in principe van alles kan zeggen, kan iedereen in principe ook van alles horen en daar in principe van alles op terugzeggen.
De kunst is om niet als door een wesp gestoken te reageren zodra anderen jouw woorden op een goudschaaltje leggen. Hoe zwaarder het gewicht dat aan woorden wordt gehangen, hoe meer je met die woorden kunt zeggen. Kritiek is eigenlijk erkenning, een teken dat jouw woorden invloed hebben. Die kritiek vervolgens aanhoren is het minste wat je kunt doen als je grapjes maakt over anderen. In onze maatschappij worden de knikkers echt niet afgepakt van de popiejopies. Het spel is wel anders, nu de buitenbeentjes ook mee knikkeren.
Ik hou ervan als mensen platte grappen maken. Ik hou ervan als mensen zich, in het openbaar, comfortabel voelen met wie ze zijn. Volgens mij 'mag' allebei. Het een sluit het ander niet uit zolang iedereen recht van spreken heeft.
Maar goed, zo'n gulden middenweg kies ik omdat ik, in tegenstelling tot veel columnisten, niet van zeiken hou. Degene die de pijnlijkste Praatpaalpoets mailt naar p.degroot@hart-van-holland.nl trakteer ik op een drankje. Dan gaan we lachen, discussiëren, maar eerst proosten; opdat er maar van alles gezegd mag worden.