Links Ismat Mahmoud en rechts Kamal Akawi. (Foto en tekst: Nicole Lamers)
Links Ismat Mahmoud en rechts Kamal Akawi. (Foto en tekst: Nicole Lamers)

Een bakkie doen en kennis maken met vluchtelingen

Algemeen 397 keer gelezen

Waddinxveen - De 63-jarige Kamal Akawi kan lezen en schrijven met zijn buren, de 59-jarige Ismat Mahmoud daarentegen wordt door zijn buurtgenoten niet eens begroet. Beide heren komen oorspronkelijk uit Syrië en zijn gevlucht naar Nederland. Mahmoud woont al bijna 4 jaar in Nederland, Kamal 2,5 jaar. De statushouders (vluchtelingen met een tijdelijke verblijfsvergunning) nodigen Waddinxveners uit om donderdag 20 juni, op Wereldvluchtelingendag, 'een bakkie' te komen doen tussen 14.00 - 17.00 uur.

Monique Bosboom, maatschappelijk begeleider bij Vluchtelingenwerk dat gevestigd is in de voormalige mavo aan de Mauritslaan in Waddinxveen, legt uit dat 'het bakkie' bedoeld is om elkaar te ontmoeten. Mensen uit de wijk, maar ook uit andere delen van Waddinxveen en daarbuiten. "Dit zijn hele aardige mannen waar je gewoon gezellig mee kan praten", zegt Bosboom met een grijns. "Wij vonden het ook leuk om op Wereldvluchtelingendag de statushouder als het ware in het zonnetje te zetten." Akawi is opgeleid tot huisarts, maar kan zijn professie hier in Nederland niet uitoefenen. Hoe graag hij dat ook zou willen. "Mijn leeftijd werkt ook niet mee, ik kom nergens aan de bak." Hij is inmiddels wel actief bij Vluchtelingenwerk als tolk en teamlid en hij schrijft gedichten. Twee daarvan draagt hij op Wereldvluchtelingendag voor. "De een gaat over Waddinxveen waar ik me welkom voelde toen een oudere vrouw naar me lachte. Een vriendelijk gezicht vermindert je lijden. En het andere gedicht gaat over mijn eigen emoties, over hoe ik me voel. Het lastige is wel dat mijn woordenschat niet heel groot is in het Nederlands. Ik doe wel heel hard mijn best, want de taal spreken van het land waarin je woont is de sleutel van jouw vrijheid." Mahmoud wil op Wereldvluchtelingendag enkele van zijn keramische creaties laten zien. In Syrië had hij een eigen atelier en maakte hij beeldhouwwerken. Hier noemt hij zich keramist. Hij is blij dat hij hier terecht is gekomen, hij miste in zijn eigen land water. "Ik wandel hier vaak langs de rivier, heerlijk vind ik dat." Waddinxveen vindt hij een mooi dorp, maar hij zou er nog wel wat meer mensen willen leren kennen.