Van één boerderij twee woningen maken

Waddinxveen - Het heeft sinds begin dit jaar de status van gemeentelijk monument: de Willemshoeve aan de Bredeweg in Waddinxveen. De hoeve uit 1842 (de eerste steen is gelegd door Willem Theodoor Vrolik, getuige de gedenksteen in de voorgevel), is opgesplitst in twee woningen waar al jaren aan wordt geklust en waar nog heel veel tijd ingestoken moet worden, maar het wordt een plaatje.

De eigenaar van de woning aan de straatkant heet Maurice Willems (36). Dat zijn achternaam overeenkomt met de naam van de hoeve, is puur toeval. Hij woont er met vrouw Mandy, de 5-jarige Brent en de 2-jarige Maevi. Al in 2015 liep hij in het pand rond. Per toeval had hij het pand 'gevonden' en zag direct dat het potentie had. Maar het duurde nog twee jaar voordat het stel de sleutel in handen kreeg en alle vergunningen rond waren om de hoeve op te splitsen in twee woningen. "Daar is nog wel het een en ander aan vooraf gegaan. Had ik in 2015 geweten dat het nog anderhalf tot twee jaar zou duren voordat we met de verbouwing konden beginnen, was ik er misschien nooit aan begonnen. Wat er allemaal moest gebeuren in die tijd? Het was voorheen een bedrijfswoning en dat moest eerst omgezet worden in een woning met een reguliere woonbestemming. Dat betekende dat er allerlei onderzoeken gedaan moesten worden; onderzoek naar de bodemkwaliteit, een akoestisch onderzoek, een ecologisch onderzoek en onderzoek naar de luchtkwaliteit." Het feit dat het pand grenst aan de weg, bleek het grootste probleem. "Ik zie het probleem niet, maar we moesten een zogenoemde 'dove gevel' maken. Dit houdt in dat alle ramen in de voorgevel niet open mogen en dat er ook geen geluid van buitenaf naar binnen mag komen via roosters en dergelijke."

Toen het stel in april 2017 de sleutel kreeg, ging letterlijk en figuurlijk het dak eraf. "Dat was in zo'n slechte staat dat je er bijna doorheen kon kijken. We hebben over de hele hoeve het dak dichtgemaakt met platen en er een nieuwe rieten kap op laten zetten. "Mandy heeft een nogal grote familie met veel handige mensen. Anders kun je zo'n project ook niet doen, Mandy en ik hebben allebei een gewone kantoorbaan." Zijn eigen handigheid en die van zijn vader moet echter ook niet uitgevlakt worden. Veel is op eigen kracht gedaan, vaak met behulp van een timmerman of een andere expert. De eerste verdieping moest eerst verbouwd worden. Overal waren de vloeren scheef en waren ruimtes gecreëerd."We hebben er eerst één grote ruimte van gemaakt en zijn toen alles opnieuw gaan indelen." Door het niveauverschil her en der, zitten overal wel op- en afstapjes. "Beneden gaan we van de bijkeuken en het rommelhok ook nog een slaapkamer met douchegelegenheid maken. Stel dat we ooit slecht ter been worden, hebben we op de begane grond ook alles. Zo wordt er een levensloopbestendige woning van gemaakt." Inmiddels is de bovenverdieping na twee jaar wel klaar. Om de ouderslaapkamer te kunnen schilderen, moest het stel een steiger aan laten rukken. Met name de spanten in het hele pand, maken de woning zo uniek en authentiek. De opvallende lamp in de slaapkamer; een houten plank met strijkijzersnoeren en peertjes eraan, is een creatie van henzelf. "Mandy bedenkt alles en ik voer het uit", zegt Willems met een grijns. Hij voorziet dat hij nog wel zo'n twee jaar bezig zal zijn. "Beneden is de keuken nog lang niet klaar. Ik heb er wel voor gezorgd dat de vloer in de woonkamer helemaal klaar was, want Mandy was onlangs jarig en ze wilde wel graag bezoek ontvangen." En dan is er nog het 'rommelgedeelte' waar een vierde slaapkamer is gepland met een 'nat gedeelte'. "En de tuin moet natuurlijk ook nog. En ook die is niet klein." Kortom, Willems zal zich voorlopig nog niet hoeven te vervelen. "Straks val ik nog in een zwart gat als alles klaar is." Hij lacht. "Dat zal wel niet. Met zo'n pand en ruimte eromheen ben je denk ik altijd wel bezig." Als alles klaar is kan het stel het monumentenschildje bij de voordeur hangen. "Of we daar blij mee zijn? Ik ben er jaren geleden al over begonnen, aangezien je dan ook financieel een soort tegemoetkoming kunt krijgen. Maar toen kon het niet, al stond deze hoeve wel op een soort inventarisatielijst. Maar in januari van dit jaar kregen we plots te horen dat het ineens toch in aanmerking kwam voor de status van gemeentelijk monument. We hebben er weinig voor hoeven laten en de kleurstelling die was voorgeschreven, was toevallig ook de kleur die wij zelf mooi vonden, dus ach...wij hebben ingestemd."