Droom dorpsdichter Piet Hardendood komt uit

Waddinxveen – Sinds een paar maanden heeft Waddinxveen een eigen dorpsdichter. Zelf droomde Piet Hardendood (69) er jaren geleden al van om gedichten op de culturele agenda van Waddinxveen te krijgen. Een bevriende dichter uit Gouda hielp hem bij de verwezenlijking van dit plan.

Hij had altijd al wat met taal en maakte graag taalgrapjes, maar lange tijd bleef het daarbij. Tot hij 59 jaar was en als ouderling voor de kerk twee dames opzocht in een verpleeghuis in Gouda. "Ik ben niet zo van die vrome gesprekken, dus ik wist eigenlijk niet zoveel te vertellen en de dames hadden het ook moeilijk. Ze waren wat mismoedig."

Weer thuis bleef het bezoek aan de dames maar door zijn hoofd spoken. "Ik besloot om het van me af te schrijven. Wat ontstond was een gedicht. Mijn vrouw vond het een erg mooi gedicht. Ik zat zelf in die tijd ook in een dip en bemerkte dat ik dat schrijven wel erg prettig vond."

Hardendood had jarenlang een eigen bedrijf in woningstoffering gehad, maar dat liep op een gegeven moment niet meer. De dorpsdichter besloot weer in loondienst te gaan maar in acht jaar tijd versleet hij tien werkgevers. "Dat zegt misschien iets over die werkgevers, maar ook iets over mij."

Vervolgens legde hij zich helemaal toe op zijn hobby: het schrijven van gedichten. "Ik werd in die tijd ook erg aangemoedigd door Hans Geel die hier eveneens in de flat woont en die zelf boeken heeft geschreven. Hij moedigde me aan om vooral door te gaan."

Zijn hobby werd een passie en dagelijks zat hij te schrijven. Soms schreef hij wel drie gedichten op een dag. "Het was als ademen voor Laantje", zegt Hardendood met een grijns. Laantje is het pseudoniem waar hij ooit mee is begonnen. Hij was zelfs zo fanatiek met schrijven dat zijn huwelijk soms op de proef werd gesteld. Hij heeft het er zichtbaar nog moeilijk mee als hij daarover praat. Hij leest een gedicht voor dat hij in die periode heeft geschreven.

Na twee jaar verscheen zijn eerste dichtbundel 'Fluisterwoorden'. "Ik had ontdekt dat als je in de stilte van jezelf komt, er woorden kunnen ontstaan. Fluisterwoorden."

Storm liep het niet, poëzie is moeilijk verkoopbaar, wist ook Hardendood. "Ik vond dat wel jammer, maar ik ben uiteraard gewoon doorgegaan. Voor mij is gedichten schrijven een vorm van mediteren."

Een gedicht kan volgens Hardendood ontstaan door een gesprek of naar aanleiding van een gebeurtenis, maar soms schiet er ook zo maar een zin te binnen. "Die schrijf ik dan meteen op en dan groeit er wat. Er ontstaat iets. Ik weet halverwege het gedicht vaak niet eens wat de betekenis is van dat gedicht."

In het begin zette hij zichzelf meer op de voorgrond in zijn gedichten. "Je leert jezelf door de jaren heen steeds meer los te laten en dan gebeurt er iets. Mijn gedichten zijn door de jaren heen ook wel veranderd in taalkundig opzicht, maar ook qua ritme en metriek."

Hardendood hoopt dat hij mensen aan het denken gaat zetten met zijn gedichten. "Ze zijn ook lang niet allemaal eenvoudig. Nu ik gebombardeerd ben tot dorpsdichter moet ik daar ook wel op letten; op de toegankelijkheid van mijn gedichten." Momenteel schrijft hij nog twee of drie keer in de week. "Veel gedichten, zinnen of woorden komen op als ik wandel, bijvoorbeeld door het Gouwebos. Ik heb altijd papier en een pen bij me. Ik ga vaak naar een bankje waar bijna nooit iemand langsloopt. Maar het lukt niet altijd, hoor. Soms ben ik ook te druk in mijn hoofd."

Veel van zijn gedichten hebben een link met de bijbel. "Ik ben streng gelovig opgevoed, maar denk nu heel anders. Ik ben op een bepaalde manier nog wel gelovig, maar ik heb meer vragen dan ooit."

Dat hij dorpsdichter werd, begon eigenlijk allemaal als een geintje. "Maar bij een bijeenkomst in Gouda met allemaal dichters ben ik een paar maanden geleden een soort van benoemd en heb ik besloten er gewoon voor te gaan. Ik heb inmiddels een gesprek gehad met wethouder Hannie van der Wal en ik zoek een ruimte waar eens in de twee maanden een avond kan worden gehouden voor muziekliefhebbers en liefhebbers van poëzie."

Enthousiast roept Hardendood: "Ik zit vol met ideeën. We hebben in Waddinxveen hele mooie beelden, ik heb al gedacht aan een wandeling langs al die beelden met de dorpsdichter." Hij benadrukt dat hij geen commercieel doel wil dienen. "Het is iets wat gedragen moet worden door de gemeenschap. En over een paar jaar moet ik weer een vervanger naar voren schuiven. Een dorpsdichter die mij weer vervangt."

Een strofe uit één van zijn vele gedichten:

advent – op zoek naar zijn bestemming in land van licht en van herkenning verlangt verdwaald te raken in het kind dat in zichzelf de vrede vindt